پایگاه خبری تحلیلی رسا

اولین رسـانه مستقـل خبــری،تحلیـلی منطقه

پایگاه خبری تحلیلی رسا

اولین رسـانه مستقـل خبــری،تحلیـلی منطقه

از ویژگی های مشترک همه ی کشور های در حال توسعه این است که فکر می کنند می توانند با تحولات ناگهانی وضع خود را تغییر دهند و به اهداف بلند خود برسند.مثلا در شوروی، به ناگهان در عرض 5 سال کشاورزی را کنار نهادند و کشورشان را صنعتی کردند و به جای تولید محصولات کشاورزی، به تولید محصولات مصرفی روی آوردند،همین امر موجب آشفته شدن اوضاع کشورشان شد و برخی مناطق دچار قحطی وحشتناکی شدند و بسیاری مردم مردند.

بعد به یکباره تصمیم گرفتند به صنعت کشاورزی باز گردند و دوباره همین تصمیم ناگهانی و تحولات خیلی سریع، موجب عوارض وحشتناک دیگری شد و آنها را دچار رکود طولانی کرد که حتی منجر به فروپاشی شوروی شد.

در ایران نیز وضع به همین منوال است، برخی دچار این بیماری خطرناک و توهم زا شده اند که خیال می کنند تحولات سریع و انقلابی جامعه را نجات خواهند داد.

همواره جمع بین دین و مدرنیته دو حالت داشته و دارد

  1. جمع بین لیبرالیسم و دین که نتیجه اش یک دین حد اقلی است.
  2. جمع بین کمونیسم و دین که نتیجه اش انقلاب و بیداری توده هاست.

نتیجه همه انقلابهای قرن بیستم هم شبیه به هم است:

  1. دموکراسی
  2. تکنولـوژی

در همه انقلاب ها، دیکتاتور سقوط می کند و یا اسلام هدف است یا عدالت یا آزادی.

همه انقلابها ایدئولوژیک هستند اما اساسا انقلاب یک پدیده ی مدرن است؛ و ملتها را وارد مرحله ای از مدرنیته می کنند انقلاب اسلامی آخرین مقاومت ها را در برابر توسعه زدگی و مدرنیته از بین برد و مردم ایران بعد از نقلاب به شدت توسعه زده شدند.البته تاریخ دویست ساله ما تاریخ غربزدگی ماست و همواره ما به نحوی بیمارگونه عوالم توسعه را طی کرده ایم.فقط بعد از انقلاب این توسعه زدگی به نام اسلام رقم خورده است.

متاسفانه طراحان نظام ما[بهزاد نبوی و هاشمی رفسنجانی با تفکرات نزدیک به جریانهای کمونیستی و لیبرالیستی]بعد از انقلاب ساختار حکومت را بر مبنای نظرات منتسکیو طراحی نمودند. [منتسکیو جزو موسسین و بزرگان نظام لیبـرال است] تفکیک قوا از نظرات منتسکیو است که خودش می گوید بهترین نظام برای برقراری نظام لیبرالیسم می باشد

ما دولت را که نیروی محرکه نظام است و قلب تپنده نظام محسوب می شود را بر اساس نظامهای متداول مدرن تفکیک کردیم.یعنی 22 وزارت خانه مدرن و همین نیروی محرکه آینده نظام را و سیر تحولات نظام را جهت می دهد. این بیماری (لیبرالیزاسیون)ریشه های فرهنگی جامعه ما را خشکاند و ما را دچار بی تاریخی و سر در گمی کرده است.